Pajacyk dla Izabelli - na drutach udziergany.

Izabellę większość z Was już zna - otóż jest to lalka Julii - jej jedyny bobas, który ma już 4 lata i wciąż działa :) 4 lata temu wyszłam z założenia, że skoro dziecko marzy o lalce dzidziusiu, a wszystkie dotychczasowe bobaski które dostawała w ilościach hurtowych a jakości ich była... no coż - gówniana. Wypadające rączki, oczka ktore nie chciały sie otwierać, albo namalowane oczka a farba zeszła przy pierwszym myciu, albo z jakimś mechanizmem w środku do raczkowania, gadania czy czegoś tam, mechanizm się popsuł, wypadł... Urwał się korpus, bo się miał obracać... Jakby tak podsumować te wszytskie bobaski... to niezła sumka by wyszła! Dziwne, że się babcia nie pokapowała że dziecko co chwila chce nowego bobaska (hmmm... Julia ma urodziny w grudniu i raz poprosiła o bobaska na urodziny i na gwiazdkę...). I tu jestem za mądrym oszczędzaniem - lepiej wydać raz więcej, niż kilkukrotnie mniejsze sumy, co i tak bilansując wyszło więcej. Nie wspomnę tu o generacji tony śmieci i innych ekologicznych aspektach. 
Izabella umie mówić: "Mama, dada, adada da", i się śmieje, a jak się ją ładnie ułoży to zasypia i głośno oddycha, rusza buźką jak pije, jak dostanie smoczek i butelkę. Ma też owieczke grająca, która ją uspokaja. Czasem obserwuję jak się dzieci bawią, to biora na serio jej płacz czy śmiech - np Franek sprzatał i złapał Izabelle za noge, a Ona zaczęła płakać, przestraszył sie, wziął ją na ręce, pogadał do niej żeby nie płakała i odłożył ją do wózka. A jak kiedyś Jędrek ją wywalił z wóżka, bo wózek był mu potrzebny, to zaczeła  się śmiać - zaniósł ją do Julii i powiedział, że ona chce do niej. Często jak się dzieci bawią w dom to Izabella jest dzieckiem, Jędrek kiedys stwierdził, ze on się umie ładnie zajmowac Izabellą i będzie dobrym tatą. 
Ostatnio dostałam zamówienie od Julii na pajacyk dla Izabelli.
To wydziergałam z cieniutkiego akrylu, nawet to taki "baby" akryl :), z odzysku oczywiście. I z racji tego, że sie ucze dziergać, a z Waszej strony mam duży odzew i pomoc, to opisze jak robiłam ten pajacyk:
stópki jak skarpetki, z pietą, nogawki rozszerzałam w co 4 i 5 rzędzie (razem dodałam 4 oczka w każdej nogawce przy 4 i 5 rzędzie), nogawki zebrałam razem na jeden drut i przerobiłam razem - tu powstała dziura w kroku, ale ją zszyłam :) Rozszerzyłam dodając oczka zdaje się w co 4 oczku, musiałam zrobić szerzej bo pielucha musi się zmieścić, robiłam cały czas na około, nogawki jak i korpus, na piersiach rozdzieliłam robótkę, zmniejszałam wykrój na pachy zbierając oczka po dwa i przerabiając je razem - nie zamykałam oczek bo to nie wychodzi mi dobrze, a tak to mam ładne półkole. Potem ramiona, zamknęłam oczka pod szyją, tak samo zrobiłam tył, dorobiłam kawalek ściągaczem na guziczek, ściągacz pod szyją, rękawy zakończone ściągaczem i to wszystko. Jak coś robiłam źle, albo coś takiego to piszcie.
Izabella nie chciała pozować, ja ja posadziłam a ona zasnęła. A niech śpi.

Kończę szybciutko, bo mi się od rana zeszło, pranie trzeba wyjąć, bo kolejne czeka... Zwijam się bo mało mam dziś czasu a trochę do zrobienia...
Dziekuję za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie!!!